Oratorium „Święty Kazimierz Król Polski”

Alessandro Scarlatti

San Casimiro Rè di Polonia

Oratorio a cinque voci

10 marca 2014r. (poniedziałek) 

godz.: 19:00

Aula Magna Pałacu Branickich

WSTĘP WOLNY

Oratorium Święty Kazimierz Król Polski – Alessandro Scarlatti (San Casimiro Rè di Polonia Oratorio a cinque voci) – oratorium na pięć głosów i orkiestrę powstało w 1705 roku na zamówienie królowej Marii Kazimiery Sobieskiej – wdowy po królu Janie III Sobieskim. Dzieło jest połączeniem wirtuozerii śpiewaczej, pięknej melodii i głębokiej treści religijnej. Oratorium o św. Kazimierzu napisane przez Antonio Scarlattiego świadczy o popularności tego polskiego świętego w ówczesnej Europie.

Królewicz Kazimierz Jagiellończyk jest świętym związanym z Kresami – Wilnem i diecezją Wileńską również jest patronem obecnej Białostockiej Prowincji Kościelnej, a przypomnienie tego rzadko wykonywanego dzieła zbiega się z jego 530 rocznicą narodzin dla nieba. Św. Kazimierz zmarł 4 marca 1484r. w leżącym nieopodal Białegostoku Grodnie, a został pochowany w Kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej.
Oratorium opowiada o walce duchowej z pokusami którą zwycięsko toczy św. Kazimierz (w tej roli Karol Kozłowski), będąc królewiczem przeciwstawia się Królewskiemu Przepychowi (Regio Fasto-Marta Wróblewska) oraz Świeckiej Miłości (Amor Profano-Dagmara Barna), a wybiera Dobroć (Castità-Małgorzata Trojanowska) i Pokorę (Umiltà-Jan Mędrala).

W ostatnim recytatywie św. Kazimierz modli się:

Wśród sprzecznych myśli dusza moja jest rozdarta.
Ty, Panie, któremu najdroższe jest moje zbawienie, Boże,
swoją krwią rozjaśnij moje ciemności
i wzmocnij moje siły, które słabną.
Spraw, by rozum mój wolny był od błędu i oczyść go,
a to, co świat ceni, to dym i cień.

W arii zaś:

Już dzięki wierze, miłości i nadziei dusza moja cała płonie.
Teraz wzgardź, o serce, tymi kruchymi przyjemnościami,
wzgardź przepychem i zapomnij o zmysłach.

W ostatnim chórze słyszymy słowa:

Pokora Kazimierza
już triumfuje nad piekłem,
a z niebiańskiej chwały
jest mu pleciony niewiędnący wieniec.

Wykonawcy:

Marta Wróblewska – Regio Fasto / Królewski Przepych
Małgorzata Trojanowska – Castità / Dobroć
Dagmara Barna – Amor Profano / Świecka Miłość
Jan Mędrala – Umiltà / Pokora
Karol Kozłowski – św. Kazimierz
Przemysław Kummer – bas

Zespół Muzyki Dawnej Diletto

Anna Moniuszko – dyrygent