SKAUCI ŚW. BERNARDA

ssbc

Pomysł na stworzenie białostockich struktur SSBC powstał wraz z przybyciem na Podlasie orędownika tej formy kształtowania chłopców, księdza Grzegorza Śniadocha. Przez wiele miesięcy jego głos pozostawał bez odzewu. Sytuacja zmieniła się w maju 2013 roku, kiedy pojawiły się pierwsi chętni, do stworzenia Białostockiego Klanu Wędrowników.

W chwili obecnej formujemy czerwoną gałąź SSBC, która skupia wędrowników, czyli młodzieńców w wieku 17+.

W przyszłym roku chcielibyśmy zagospodarować młodzików z naszego Duszpasterstwa i utworzyć drużynę skautową dla chłopców w wieku 12-17 lat.

Ale jak wiadomo, dla powodzenia akcji, najważniejsze są kadry. Dlatego zapraszamy wszystkich chętnych w wieku 17+. Silna gałąź czerwona to podstawa!

Plakat3

 http://www.youtube.com/watch?v=G9YK8XAPMIM

 

Skauci Świętego Bernarda z Clairvaux (SSBC) – to organizacja wychowawczą stosująca metodę skautingu katolickiego. SSBC istnieje od 27 grudnia 2008 roku – tego dnia odbyła się pierwsza wędrówka warszawskiego klanu wędrowników. Formą prawną działania SSBC jest stowarzyszenie. SSBC stawia „sobie za cel zastąpienie egoizmu służbą, wychowanie chłopca na wartościową moralnie i fizycznie jednostkę, która użyje swej wartości dla służby społecznej” (Baden-Powell, Skauting dla chłopców). Pedagogika stosowana w SSBC opiera się na metodzie skautingu katolickiego, czyli klasycznej metodzie skautowej stworzonej przez gen. Roberta Baden-Powella i wzbogaconej o aspekt Wiary katolickiej przez pioniera skautingu katolickiego – o. Jakuba Sevin SJ. Różni się ona w wielu punktach od metod wychowawczych stosowanych w harcerstwie polskim. SSBC stara się odpowiedzieć pozytywnym działaniem na życzenie Ojca Świętego zawarte w jego motu proprio Summorum Pontificum. Jest wiele definicji skautingu. Jedna z najlepszych podaje sam Założyciel: „Skauting jest gra dla chłopców pod przewodnictwem chłopców, w której starsi bracia stwarzają młodszym zdrowe otoczenie i zachęcają do zdrowych zajęć, ułatwiających wyrobienie w sobie cnót obywatelskich. Skauting pociąga najmocniej przez poznawanie przyrody i puszczaństwo. Przykłada dużą wagę do jednostki, a nie do zespołu. Rozwija zalety zarówno umysłowe, jak przymioty czysto fizyczne lub czysto moralne. Do tych celów przede wszystkim zmierza, a obecnie dzięki doświadczeniu, wiemy, że przy właściwym postepowaniu, – cele te osiąga.” (BP, Wskazówki dla skautmistrzów, str. 27)